In Transfiguratione Domini Nostri Jesu Christi ~ Duplex majus
Tempora: Feria secunda infra Hebdomadam XI post Octavam Pentecostes II. Augusti

Divinum Officium Tridentine - 1906

08-06-2018

Ad Matutinum

Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Ave, Maria, Cheia de graça, o Senhor é convosco; bendita sois Vós entre as mulheres, e bendito é o fruto do vosso ventre, Jesus.
Santa Maria, Mãe de Deus, rogai por nós, pecadores, agora e na hora da nossa morte. Amém.
Creio em Deus, Pai todo-poderoso, Criador do Céu e da Terra;
e em Jesus Cristo, seu único Filho, Nosso Senhor, que foi concebido pelo poder do Espírito Santo; nasceu da Virgem Maria; padeceu sob Pôncio Pilatos, foi crucificado, morto e sepultado; desceu à mansão dos mortos; ressuscitou ao terceiro dia; subiu aos Céus, onde está sentado à direita de DeusPai todo-poderoso, de onde há-de vir a julgar os vivos e os mortos. Creio no Espírito Santo, na santa Igreja Católica; na comunhão dos Santos; na remissão dos pecados; na ressurreição da carne; na vida eterna. Amém.
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Invitatorium {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Summum Regem glóriæ, * Christum adorémus.
Ant. Summum Regem glóriæ, * Christum adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Summum Regem glóriæ, * Christum adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Christum adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Summum Regem glóriæ, * Christum adorémus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Christum adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Summum Regem glóriæ, * Christum adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Christum adorémus.
Ant. Summum Regem glóriæ, * Christum adorémus.
Invitatório {Antífona do Próprio dos Santos}
Ant. The Most High King, the King of glory, even Christ, * Him let us worship.
Ant. The Most High King, the King of glory, even Christ, * Him let us worship.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. The Most High King, the King of glory, even Christ, * Him let us worship.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. Him let us worship.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. The Most High King, the King of glory, even Christ, * Him let us worship.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. Him let us worship.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. The Most High King, the King of glory, even Christ, * Him let us worship.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Him let us worship.
Ant. The Most High King, the King of glory, even Christ, * Him let us worship.
Hymnus {ex Proprio Sanctorum}
Quicúmque Christum quǽritis,
Oculos in altum tóllite:
Illic licébit vísere
Signum perénnis glóriæ.

Illústre quiddam cérnimus,
Quod nésciat finem pati,
Sublíme, celsum, intérminum,
Antíquius cælo et chao.

Hic ille Rex est géntium
Populíque Rex judáici,
Promíssus Abrahæ patri
Ejúsque in ævum sémini.

Hunc, et prophétis téstibus
Iisdémque signatóribus,
Testátor et Pater jubet
Audíre nos et crédere.

Jesu, tibi sit glória,
Qui te revélas párvulis,
Cum Patre, et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Hino {do Próprio dos Santos}
All ye who would the Christ descry,
Lift up your eyes to him on high:
There mortal gaze hath strength to see
The token of his majesty.

A wondrous sign we there behold,
That knows not death nor groweth old,
Sublime, most high, that cannot fade,
That was ere earth and heaven were made.

Here is the King the gentiles fear,
The Jews' most mighty King is here
Promised to Abraham of yore,
And to his seed forevermore.

'Tis he the prophets' words foretold,
And by their signs shown forth of old;
The Father's witness hath ordained
That we should hear with faith unfeigned.

Jesu, to thee our praise we pay,
To little ones revealed today,
With Father and blest Spirit One
Until the ages' course is done.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Proprio Sanctorum}
Nocturn I.
Ant. Paulo minus * ab Angelis minorátus, glória et honóre coronátus est, et constitútus super ópera mánuum Dei.
Psalmus 8 [1]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es ejus? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subjecísti sub pédibus ejus, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Paulo minus ab Angelis minorátus, glória et honóre coronátus est, et constitútus super ópera mánuum Dei.
Salmos com leituras {Antífonas e Salmos do Próprio dos Santos}
Nocturn I.
Ant. Even while He was made a little lower than the angels, * He was crowned with glory and honour, and made to have dominion over the works of God's hands.
Salmo 8 [1]
8:1 Ó Senhor, Senhor nosso, * quão admirável é o vosso nome em toda a terra!
8:2 Pois se elevou a vossa majestade * sobre os céus.
8:3 Da boca dos meninos e lactentes fizestes sair um louvor perfeito, devido aos vossos inimigos, * para destruirdes o inimigo e o vingativo.
8:4 Contemplarei os vossos céus, obra de vossos dedos: * a lua e as estrelas que Vós fundastes.
8:5 Que é o homem, para Vos lembrardes dele? * Ou que é o filho do homem, para o visitardes?
8:6 Pouco inferior aos anjos Vós o fizestes, de glória e de honra o coroastes: * e lhe destes o poder sobre as obras de vossas mãos.
8:7 Tudo sob seus pés sujeitastes, * todas as ovelhas e bois: e, além destes, os outros animais do campo.
8:8 As aves do céu e os peixes do mar, * que percorrem as veredas do oceano.
8:9 Ó Senhor, Senhor nosso, * quão admirável é o vosso nome em toda a terra!
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Even while He was made a little lower than the angels, He was crowned with glory and honour, and made to have dominion over the works of God's hands.
Ant. Revelávit Dóminus * condénsa, et in templo ejus omnes dicent glóriam.
Psalmus 28 [2]
28:1 Afférte Dómino, fílii Dei: * afférte Dómino fílios aríetum.
28:2 Afférte Dómino glóriam et honórem, afférte Dómino glóriam nómini ejus: * adoráte Dóminum in átrio sancto ejus.
28:3 Vox Dómini super aquas, Deus majestátis intónuit: * Dóminus super aquas multas.
28:4 Vox Dómini in virtúte: * vox Dómini in magnificéntia.
28:5 Vox Dómini confringéntis cedros: * et confrínget Dóminus cedros Líbani:
28:6 Et commínuet eas tamquam vítulum Líbani: * et diléctus quemádmodum fílius unicórnium.
28:7 Vox Dómini intercidéntis flammam ignis: * vox Dómini concutiéntis desértum: et commovébit Dóminus desértum Cades.
28:9 Vox Dómini præparántis cervos, et revelábit condénsa: * et in templo ejus omnes dicent glóriam.
28:10 Dóminus dilúvium inhabitáre facit: * et sedébit Dóminus Rex in ætérnum.
28:11 Dóminus virtútem pópulo suo dabit: * Dóminus benedícet pópulo suo in pace.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Revelávit Dóminus condénsa, et in templo ejus omnes dicent glóriam.
Ant. The Lord discovered the thickets, * and in His temple every whit of it uttereth His glory.
Salmo 28 [2]
28:1 Oferecei ao Senhor, ó filhos de Deus: * oferecei ao Senhor tenros cordeiros.
28:2 Rendei ao Senhor glória e honra, rendei ao Senhor glória ao seu nome: * adorai o Senhor no átrio do seu santuário.
28:3 A voz do Senhor está sobre as águas, o Deus da majestade trovejou: * o Senhor está sobre muitas águas.
28:4 A voz do Senhor é poderosa: * a voz do Senhor é majestosa.
28:5 A voz do Senhor quebra os cedros: * e o Senhor quebrará os cedros do Líbano:
28:6 Fá-los-á em pequenos pedaços como a um bezerro do Líbano: * e o bem-amado será como o filho do unicórnio.
28:7 A voz do Senhor divide as chamas do fogo: * a voz do Senhor abala o deserto e o Senhor fará tremer o deserto de Cades.
28:8 A voz do Senhor prepara os veados e descobre os lugares sombrios: * e no seu templo todos anunciarão a sua glória.
28:9 O Senhor faz do dilúvio a sua habitação: * o Senhor sentar-se-á como Rei para sempre.
28:10 O Senhor dará fortaleza ao seu povo: * o Senhor abençoará o seu povo com paz.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. The Lord discovered the thickets, and in His temple every whit of it uttereth His glory.
Ant. Speciósus forma * præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis.
Psalmus 44 [3]
44:2 Eructávit cor meum verbum bonum: * dico ego ópera mea Regi.
44:2 Lingua mea cálamus scribæ: * velóciter scribéntis.
44:3 Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis: * proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
44:4 Accíngere gládio tuo super femur tuum, * potentíssime.
44:5 Spécie tua et pulchritúdine tua: * inténde, próspere procéde, et regna.
44:5 Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
44:6 Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum Regis.
44:7 Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * virga directiónis virga regni tui.
44:8 Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: * proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.
44:9 Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
44:10 Ástitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circúmdata varietáte.
44:11 Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam: * et oblivíscere pópulum tuum et domum patris tui.
44:12 Et concupíscet Rex decórem tuum: * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
44:13 Et fíliæ Tyri in munéribus * vultum tuum deprecabúntur: omnes dívites plebis.
44:14 Omnis glória ejus fíliæ Regis ab intus, * in fímbriis áureis circumamícta varietátibus.
44:15 Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ ejus afferéntur tibi.
44:16 Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * adducéntur in templum Regis.
44:17 Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * constítues eos príncipes super omnem terram.
44:18 Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem.
44:18 Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis.
Ant. Thou art fairer than the children of men * grace is poured into thy lips.
Salmo 44 [3]
44:1 Do meu coração saiu uma boa palavra: * minhas obras as digo ao Rei.
44:2 Minha língua é a pena do escriba: * que escreve velozmente.
44:3 Sois o mais belo dos filhos dos homens, a graça derramou-se nos vossos lábios: * por isso Vos abençoou Deus para sempre.
44:4 Cingi a vossa espada à cintura, * ó poderosíssimo.
44:5 Na vossa majestade e no vosso esplendor: * caminhai, avançai vitoriosamente e reinai.
44:6 Por meio da verdade, da mansidão e da justiça: * e a vossa dextra conduzir-Vos-á maravilhosamente.
44:7 Agudas são as vossas setas:os povos cairão debaixo de Vós: * traspassarão o coração dos inimigos do Rei.
44:8 Vosso trono, ó Deus, é pelos séculos dos séculos: * o ceptro de vosso reino é de rectidão.
44:9 Amastes a justiça e odiastes a iniquidade: * por isso Deus, vosso Deus, Vos ungiu com óleo de alegria, sobre vossos companheiros.
44:10 De vossas vestes se exala Mirra, aloés e cássia, vêm das casas de marfim: * nas quais Vos alegraram as filhas dos reis na vossa glória.
44:11 A Rainha está à vossa dextra, com manto de ouro: * ornada com variedade.
44:12 Escutai, ó filha, vede e inclinai o vosso ouvido: * e esquecei-vos de vosso povo e da casa de vosso pai.
44:13 O Rei cobiçará a vossa beleza: * porque Ele é o Senhor vosso Deus e todos O adorarão.
44:14 As filhas de Tiro com dádivas * apresentar-vos-ão suas súplicas:e todos os ricos do povo.
44:15 Toda a glória da filha do Rei está no interior, * em franjas de ouro, ornada com variedade.
44:16 Após ela as virgens serão apresentadas ao Rei: * as suas companheiras ser-Vos-ão conduzidas.
44:17 Serão conduzidas com alegria e com regozijo: * conduzi-las-ão ao templo do Rei.
44:18 Em lugar de vossos pais, filhos vos nascerão: * estabelecê-los-eis príncipes sobre toda a terra.
44:19 Lembrar-se-ão de vosso nome: * por todas as gerações.
44:20 Por isso Vos louvarão eternamente os povos: * e pelos séculos dos séculos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Thou art fairer than the children of men grace is poured into thy lips.
℣. Gloriósus apparuísti in conspéctu Dómini.
℟. Proptérea decórem índuit te Dóminus.
℣. Thou wast manifested in thy glory in the Presence of the Lord.
℟. Therefore the Lord hath clothed thee with majesty.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De Epístola secúnda beáti Petri Apóstoli
2 Pet 1:10-14
10 Fratres: Magis satágite, ut per bona ópera certam vestram vocatiónem et electiónem faciátis: hæc enim faciéntes, non peccábitis aliquándo.
11 Sic enim abundánter ministrábitur vobis intróitus in ætérnum regnum Dómini nostri, et Salvatóris Jesu Christi.
12 Propter quod incípiam vos semper commonére de his: et quidem sciéntes et confirmátos vos in præsénti veritáte.
13 Justum autem árbitror, quámdiu sum in hoc tabernáculo, suscitáre vos in commonitióne:
14 Certus quod velox est deposítio tabernáculi mei secúndum quod et Dóminus noster Jesus Christus significávit mihi.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Surge, illumináre, Jerúsalem, quia venit lumen tuum,
* Et glória Dómini super te orta est.
℣. Et ambulábunt gentes in lúmine tuo, et reges in splendóre ortus tui.
℟. Et glória Dómini super te orta est.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Eternal Father bless us with an eternal blessing. Amen.

Leitura 1
Lesson from the second letter of St. Peter the Apostle
2 Pet 1:10-14
10 Wherefore, brethren, labour the more, that by good works you may make sure your calling and election. For doing these things, you shall not sin at any time.
11 For so an entrance shall be ministered to you abundantly into the everlasting kingdom of our Lord and Saviour Jesus Christ.
12 For which cause I will begin to put you always in remembrance of these things: though indeed you know them, and are confirmed in the present truth.
13 But I think it meet as long as I am in this tabernacle, to stir you up by putting you in remembrance.
14 Being assured that the laying away of this my tabernacle is at hand, according as our Lord Jesus Christ also hath signified to me.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Arise, shine, O Jerusalem, for thy light is come:
* And the glory of the Lord is risen upon thee.
℣. And the Gentiles shall come to thy light, and kings to the brightness of thy rising.
℟. And the glory of the Lord is risen upon thee.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
2 Pet 1:15-17
15 Dabo autem óperam et frequénter habére vos post óbitum meum, ut horum memóriam faciátis.
16 Non enim doctas fábulas secúti notam fécimus vobis Dómini nostri Jesu Christi virtútem et præséntiam, sed speculatóres facti illíus magnitúdinis.
17 Accípiens enim a Deo Patre honórem et glóriam, voce delápsa ad eum hujuscémodi a magnífica glória: Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi complácui; ipsum audíte.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. In splendénte nube Spíritus Sanctus visus est, Patérna vox audíta est:
* Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui; ipsum audíte.
℣. Appáruit nubes obúmbrans, et vox Patris intónuit.
℟. Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui; ipsum audíte.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Son, the Sole-begotten, mercifully bless and keep us. Amen.

Leitura 2
2 Pet 1:15-17
15 And I will endeavour, that you frequently have after my decease, whereby you may keep a memory of these things.
16 For we have not by following artificial fables, made known to you the power, and presence of our Lord Jesus Christ; but we were eyewitnesses of his greatness.
17 For he received from God the Father, honour and glory: this voice coming down to him from the excellent glory: This is my beloved Son, in whom I am well pleased; hear ye him.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The Holy Ghost was manifested in the bright cloud and the Father was heard:
* This is My beloved Son, in Whom I am well pleased; hear ye Him.
℣. There was a cloud that overshadowed them, and the voice of the Father came out thereof in thunder.
℟. This is My beloved Son, in Whom I am well pleased; hear ye Him.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
2 Pet 1:18-21
18 Et hanc vocem nos audívimus de cælo allátam, cum essémus cum ipso in monte sancto.
19 Et habémus firmiórem prophéticum sermónem, cui bene fácitis attendéntes quasi lucérnæ lucénti in caliginóso loco, donec dies elucéscat et lúcifer oriátur in córdibus vestris,
20 Hoc primum intellegéntes quod omnis prophetía Scriptúræ própria interpretatióne non fit.
21 Non enim voluntáte humána alláta est aliquándo prophetía; sed Spíritu Sancto inspiráti locúti sunt sancti Dei hómines.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Vidéte qualem caritátem dedit nobis Deus Pater,
* Ut fílii Dei nominémur et simus.
℣. Scimus quóniam, cum apparúerit, símiles ei érimus, quóniam vidébimus eum sícuti est.
℟. Ut fílii Dei nominémur et simus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ut fílii Dei nominémur et simus.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the grace of the Holy Spirit enlighten all our hearts and minds. Amen.

Leitura 3
2 Pet 1:18-21
18 And this voice we heard brought from heaven, when we were with him in the holy mount.
19 And we have the more firm prophetical word: whereunto you do well to attend, as to a light that shineth in a dark place, until the day dawn, and the day star arise in your hearts:
20 Understanding this first, that no prophecy of scripture is made by private interpretation.
21 For prophecy came not by the will of man at any time: but the holy men of God spoke, inspired by the Holy Ghost.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Behold what manner of love God the Father hath bestowed upon us,
* That we should be called, and should be, the sons of God.
℣. We know that when He shall appear, we shall be like Him, for we shall see Him as He is.
℟. That we should be called, and should be, the Sons of God.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. That we should be called, and should be, the Sons of God.
Nocturn II.
Ant. Illúminans * tu mirabíliter a móntibus ætérnis: turbáti sunt omnes insipiéntes corde.
Psalmus 75 [4]
75:2 Notus in Judǽa Deus: * in Israël magnum nomen ejus.
75:3 Et factus est in pace locus ejus: * et habitátio ejus in Sion.
75:4 Ibi confrégit poténtias árcuum, * scutum, gládium, et bellum.
75:5 Illúminans tu mirabíliter a móntibus ætérnis: * turbáti sunt omnes insipiéntes corde.
75:6 Dormiérunt somnum suum: * et nihil invenérunt omnes viri divitiárum in mánibus suis.
75:7 Ab increpatióne tua, Deus Jacob, * dormitavérunt qui ascendérunt equos.
75:8 Tu terríbilis es, et quis resístet tibi? * ex tunc ira tua.
75:9 De cælo audítum fecísti judícium: * terra trémuit et quiévit,
75:10 Cum exsúrgeret in judícium Deus, * ut salvos fáceret omnes mansuétos terræ.
75:11 Quóniam cogitátio hóminis confitébitur tibi: * et relíquiæ cogitatiónis diem festum agent tibi.
75:12 Vovéte, et réddite Dómino, Deo vestro: * omnes, qui in circúitu ejus affértis múnera.
75:13 Terríbili et ei qui aufert spíritum príncipum, * terríbili apud reges terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Illúminans tu mirabíliter a móntibus ætérnis: turbáti sunt omnes insipiéntes corde.
Nocturn II.
Ant. When Thou didst make thy light to shine forth right wondrously * from the everlasting hills, all they that were foolish of heart were troubled.
Salmo 75 [4]
75:1 Deus é conhecido na Judeia: * grande é o seu nome em Israel.
75:2 Na paz foi o seu lugar feito: * e a sua morada em Sião.
75:3 Ali quebrou a força do arco, * o escudo, a espada e a guerra.
75:4 Vós iluminais maravilhosamente dos montes eternos: * turvados ficaram todos os néscios de coração.
75:5 Dormiram o seu sono: * e todos estes homens de riquezas nada acharam nas suas mãos.
75:6 Só com vossa ameaça, ó Deus de Jacob, * dormiram os que montavam em cavalos.
75:7 Vós sois terrível e quem Vos resistirá? * No momento de vossa ira.
75:8 Do céu fizestes ouvir o vosso juízo: * a terra tremeu e ficou em sossego,
75:9 Quando Deus se levantou para fazer justiça, * para salvar todos os humildes da terra.
75:10 Porque o homem que considere isto Vos louvará: * e da lembrança que lhe ficar fazer-Vos-á um dia de festa.
75:11 Fazei votos e cumpri-os ao Senhor vosso Deus: * todos os que dos arredores Lhe trazeis oferendas.
75:12 Ao terrível e ao que tira a vida aos príncipes, * ao que é terrível para os reis da terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. When Thou didst make thy light to shine forth right wondrously from the everlasting hills, all they that were foolish of heart were troubled.
Ant. Mélior est * dies una in átriis tuis, super míllia.
Psalmus 83 [5]
83:2 Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum: * concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini.
83:3 Cor meum, et caro mea * exsultavérunt in Deum vivum.
83:4 Étenim passer invénit sibi domum: * et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos.
83:4 Altária tua, Dómine virtútum: * Rex meus, et Deus meus.
83:5 Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine: * in sǽcula sæculórum laudábunt te.
83:6 Beátus vir, cujus est auxílium abs te: * ascensiónes in corde suo dispósuit, in valle lacrimárum in loco, quem pósuit.
83:8 Étenim benedictiónem dabit legislátor, ibunt de virtúte in virtútem: * vidébitur Deus deórum in Sion.
83:9 Dómine, Deus virtútum, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe, Deus Jacob.
83:10 Protéctor noster, áspice, Deus: * et réspice in fáciem Christi tui:
83:11 Quia mélior est dies una in átriis tuis, * super míllia.
83:11 Elégi abjéctus esse in domo Dei mei: * magis quam habitáre in tabernáculis peccatórum.
83:12 Quia misericórdiam, et veritátem díligit Deus: * grátiam et glóriam dabit Dóminus.
83:13 Non privábit bonis eos, qui ámbulant in innocéntia: * Dómine virtútum, beátus homo, qui sperat in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Mélior est dies una in átriis tuis, super míllia.
Ant. A day in thy courts * is better than a thousand.
Salmo 83 [5]
83:1 Quão amáveis são os vossos tabernáculos, Senhor dos exércitos: * a minha alma suspira e desfalece pelos átrios do Senhor.
83:2 Meu coração e minha carne * regozijam-se no Deus vivo.
83:3 De facto, o passarinho acha casa para si: * e a rola um ninho para lá pôr os seus filhinhos.
83:4 Vossos altares, Senhor dos exércitos: * meu Rei e meu Deus.
83:5 Senhor, bem-aventurados os que moram na vossa casa: * pelos séculos dos séculos Vos louvarão.
83:6 Bem-aventurado o varão que de Vós espera auxílio: * preparou elevações no seu coração, neste vale de lágrimas, no lugar que destinou.
83:7 De facto, o legislador dar-lhe-á a sua bênção, caminhará de virtude em virtude: * será visto o Deus dos deuses em Sião.
83:8 Senhor, ó Deus dos exércitos, ouvi a minha oração: * prestai ouvidos, ó Deus de Jacob.
83:9 Ó Deus nosso protector, olhai para nós: * e ponde os olhos no rosto de vosso Cristo:
83:10 Pois é melhor um só dia nos vossos átrios, * que milhares.
83:11 Preferi ser o último na casa do meu Deus: * a morar nas tendas dos pecadores.
83:12 Pois Deus ama a misericórdia e a verdade: * o Senhor dará a graça e a glória.
83:13 Não privará de seus bens aqueles que andam na inocência: * ó Senhor dos exércitos, bem-aventurado o homem que em Vós espera.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. A day in thy courts is better than a thousand.
Ant. Gloriósa * dicta sunt de te, cívitas Dei.
Psalmus 86 [6]
86:1 Fundaménta ejus in móntibus sanctis: * díligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernácula Jacob.
86:3 Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei.
86:4 Memor ero Rahab, et Babylónis * sciéntium me.
86:4 Ecce, alienígenæ, et Tyrus, et pópulus Æthíopum, * hi fuérunt illic.
86:5 Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: * et ipse fundávit eam Altíssimus?
86:6 Dóminus narrábit in scriptúris populórum, et príncipum: * horum, qui fuérunt in ea.
86:7 Sicut lætántium ómnium * habitátio est in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Gloriósa dicta sunt de te, cívitas Dei.
Ant. Glorious things are spoken * of thee, O city of God!
Salmo 86 [6]
86:1 Os seus fundamentos estão sobre os montes santos: * o Senhor ama as portas de Sião mais que todos os tabernáculos de Jacob.
86:2 Cousas gloriosas se têm dito de ti, * ó cidade de Deus.
86:3 Lembrar-me-ei de Raab e de Babilónia, * que me conhecem.
86:4 Eis os estrangeiros, Tiro e o povo dos Etíopes, * todos estes estarão lá.
86:5 Porventura se não dirá a Sião:um grande número de homens nasceu nela: * e a fundou o mesmo Altíssimo?
86:6 O Senhor poderá contar, no registo dos povos e dos príncipes: * o número daqueles que nela estiveram.
86:7 Estão todos cheios de alegria * os que habitam dentro de ti.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Glorious things are spoken of thee, O city of God!
℣. Glória et honóre coronásti eum, Dómine.
℟. Et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
℣. Thou hast crowned him with glory and honour, O Lord.
℟. And madest him to have dominion over the works of thy hands.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 4
Sermo sancti Leónis Papæ
Sermo de Transfiguratione, ante medium
Aperit Dóminus coram eléctis téstibus glóriam suam, et commúnem illam cum céteris córporis formam tanto splendóre claríficat, ut et fácies ejus solis fulgóri símilis, et vestítus candóri nívium esset æquális. In qua transfiguratióne illud quidem principáliter agebátur, ut de córdibus discipulórum crucis scándalum tollerétur; nec conturbáret eórum fidem voluntáriæ humílitas passiónis, quibus reveláta esset abscónditæ excelléntia dignitátis. Sed non minóre providéntia spes sanctæ Ecclésiæ fundabátur, ut totum Christi corpus agnósceret quali esset commutatióne donándum, ut ejus sibi honóris consórtium membra promítterent, qui in cápite præfulsísset.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Inebriáti sunt ab ubertáte domus tuæ:
* Et torrénte voluptátis tuæ potásti eos.
℣. Quóniam apud te est fons vitæ, et in lúmine tuo vidébimus lumen.
℟. Et torrénte voluptátis tuæ potásti eos.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May God the Father Omnipotent, be to us merciful and clement. Amen.

Leitura 4
From the Sermons of Pope St. Leo (the Great)
On the Transfiguration
The Lord taketh chosen witnesses, and in their presence, revealeth His glory. That form of body which He had in common with other men, He so transfigured with light, that His Face did shine as the sun, and His raiment became exceeding white as snow. Of this metamorphosis the chief work was to remove from the hearts of the disciples the stumbling at the Cross. Before their eyes was unveiled the splendour of His hidden majesty, that the lowliness of His freely-chosen suffering might not confound their faith. But none the less was there here laid by the Providence of God a solid foundation for the hope of the Holy Church, whereby the whole body of Christ should know with what a change it is yet to be honoured. The members of that body whose Head hath already been transfigured in light may promise themselves a share in His glory.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. They were abundantly satisfied with the fatness of thy house, and
* Thou madest them drink of the river of thy pleasures.
℣. For with thee is the fountain of life, and in thy light shall we see light.
℟. And Thou madest them drink of the river of thy pleasures.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 5
Confirmándis vero Apóstolis et ad omnem sciéntiam provehéndis, ália quoque in illo miráculo accéssit instrúctio. Móyses enim et Elías, lex scílicet et prophétæ apparuérunt cum Dómino loquéntes; ut veríssime in illa quinque virórum præséntia complerétur quod dictum est: in duóbus vel tribus téstibus stat omne verbum. Quid hoc stabílius, quid fírmius verbo, in cujus prædicatióne véteris et novi Testaménti cóncinit tuba, et cum evangélica doctrína, antiquárum protestatiónum instruménta concúrrunt? Astipulántur enim sibi ínvicem utriúsque Fœ́deris páginæ; et, quem sub velámine mysteriórum præcedéntia signa promíserant, maniféstum atque perspícuum præséntis glóriæ splendor osténdit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Præcéptor, bonum est nos hic esse:
* Faciámus hic tria tabernácula; tibi unum, Móysi unum et Elíæ unum.
℣. Non enim sciébat quid díceret.
℟. Faciámus hic tria tabernácula; tibi unum, Móysi unum et Elíæ unum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Christ to all His people give, for ever in His sight to live. Amen.

Leitura 5
For the strengthening the Apostles and bringing them forward into all knowledge, there appeared unto them Moses and Elias that is, the Law and the Prophets talking with Him. Before five witnesses did His glorification take place, as though to fulfill that which is written: At the mouth of two witnesses, or at the mouth of three witnesses, shall the matter be established. Deut. xix. 15. What can be more certain, what can be better attested than this matter, which is proclaimed by the trumpets of both the Old and the New Testaments, and concerning which the witness of ancient testimony uniteth with the teaching of the Gospel? The pages of either Covenant strengthen one another, and the brightness of open glory maketh manifest and distinct Him Whom the former prophecies had promised under the veil of mysteries.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Master, it is good for us to be here.
* Let us make here three tabernacles, one for thee, and one for Moses, and one for Elias.
℣. For he wist not what to say.
℟. Let us make here three tabernacles, one for thee, and one for Moses, and one for Elias.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 6
His ergo sacramentórum revelatiónibus Petrus Apóstolus incitátus, mundána spernens et terréna fastídiens, in æternórum desidérium quodam mentis rapiebátur excéssu; et, gáudio totíus visiónis implétus, ibi cum Jesu optábat habitáre, ubi manifésta ejus glória lætabátur. Unde et ait: Dómine, bonum est nos hic esse: si vis, faciámus hic tria tabernácula; tibi unum, Móysi unum et Elíæ unum. Sed huic suggestióni Dóminus non respóndit, signíficans, non quidem ímprobum, sed inordinátum esse quod cúperet; cum salvári mundus, nisi Christi morte, non posset, et exémplo Dómini in hoc vocarétur credéntium fides, ut licet non oportéret de beatitúdinis promissiónibus dubitári, intellegerémus tamen inter tentatiónes hujus vitæ prius nobis tolerántiam postulándam esse, quam glóriam.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Si ministrátio mortis, lítteris deformáta in lapídibus, fuit in glória, ita ut non possent inténdere fílii Israël in fáciem Móysi propter glóriam vultus ejus, quæ evacuátur:
* Multo magis ministrátio spíritus, quæ manet, erit in glória.
℣. Amplióris enim glóriæ Christus præ Móyse dignus est hábitus, quanto ampliórem honórem habet domo, qui fabricávit eam.
℟. Multo magis ministrátio spíritus, quæ manet, erit in glória.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Multo magis ministrátio spíritus, quæ manet, erit in glória.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Spirit's fire Divine in our hearts enkindled shine. Amen.

Leitura 6
The unveiling of such mysteries roused the mind of the Apostle Peter to an outburst of longing for the things eternal, which despised and disdained the things worldly and earthly overflowing with gladness at the vision, he yearned to dwell with Jesus there, where the revelation of His glory had rejoiced him. And so he said Master, it is good for us to be here if Thou wilt, let us make here three tabernacles, one for thee, and one for Moses, and one for Elias. To this proposal the Lord answered nothing, this signifying, that what Peter wished was not wrong, but out of place, since the world could not be saved but by the death of Christ. And the Lord's example was to call the faith of believers to this, that albeit we are behoven to have no doubts concerning the promise of eternal blessedness, yet we are to understand that, amid the trials of this life, we are to seek for endurance before glory.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. If the ministration of death, written and engraven on stones, was glorious, so that the children of Israel could not steadfastly behold the face of Moses, for the glory of his countenance which is done away:
* How shall not the ministration of the Spirit, which abideth, be rather glorious?
℣. For Christ was counted worthy of more glory than Moses, inasmuch as he who hath builded the house hath more honour than the house.
℟. How shall not the ministration of the Spirit, which abideth, be rather glorious?
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. How shall not the ministration of the Spirit, which abideth, be rather glorious?
Nocturn III.
Ant. Thabor et Hermon * in nómine tuo exsultábunt: tuum brácchium cum poténtia.
Psalmus 88 [7]
88:2 Misericórdias Dómini * in ætérnum cantábo.
88:2 In generatiónem et generatiónem * annuntiábo veritátem tuam in ore meo.
88:3 Quóniam dixísti: In ætérnum misericórdia ædificábitur in cælis: * præparábitur véritas tua in eis.
88:4 Dispósui testaméntum eléctis meis, jurávi David, servo meo: * Usque in ætérnum præparábo semen tuum.
88:5 Et ædificábo in generatiónem et generatiónem * sedem tuam.
88:6 Confitebúntur cæli mirabília tua, Dómine: * étenim veritátem tuam in ecclésia sanctórum.
88:7 Quóniam quis in núbibus æquábitur Dómino: * símilis erit Deo in fíliis Dei?
88:8 Deus, qui glorificátur in consílio sanctórum: * magnus et terríbilis super omnes qui in circúitu ejus sunt.
88:9 Dómine, Deus virtútum, quis símilis tibi? * potens es, Dómine, et véritas tua in circúitu tuo.
88:10 Tu domináris potestáti maris: * motum autem flúctuum ejus tu mítigas.
88:11 Tu humiliásti sicut vulnerátum, supérbum: * in brácchio virtútis tuæ dispersísti inimícos tuos.
88:12 Tui sunt cæli, et tua est terra, orbem terræ et plenitúdinem ejus tu fundásti: * aquilónem, et mare tu creásti.
88:13 Thabor et Hermon in nómine tuo exsultábunt: * tuum brácchium cum poténtia.
88:14 Firmétur manus tua, et exaltétur déxtera tua: * justítia et judícium præparátio sedis tuæ.
88:15 Misericórdia et véritas præcédent fáciem tuam: * beátus pópulus, qui scit jubilatiónem.
88:16 Dómine, in lúmine vultus tui ambulábunt, et in nómine tuo exsultábunt tota die: * et in justítia tua exaltabúntur.
88:18 Quóniam glória virtútis eórum tu es: * et in beneplácito tuo exaltábitur cornu nostrum.
88:19 Quia Dómini est assúmptio nostra, * et Sancti Israël, regis nostri.
88:20 Tunc locútus es in visióne sanctis tuis, et dixísti: * Pósui adjutórium in poténte: et exaltávi eléctum de plebe mea.
88:21 Invéni David, servum meum: * óleo sancto meo unxi eum.
88:22 Manus enim mea auxiliábitur ei: * et brácchium meum confortábit eum.
88:23 Nihil profíciet inimícus in eo, * et fílius iniquitátis non appónet nocére ei.
88:24 Et concídam a fácie ipsíus inimícos ejus: * et odiéntes eum in fugam convértam.
88:25 Et véritas mea, et misericórdia mea cum ipso: * et in nómine meo exaltábitur cornu ejus.
88:26 Et ponam in mari manum ejus: * et in flumínibus déxteram ejus.
88:27 Ipse invocábit me: Pater meus es tu: * Deus meus, et suscéptor salútis meæ.
88:28 Et ego primogénitum ponam illum * excélsum præ régibus terræ.
88:29 In ætérnum servábo illi misericórdiam meam: * et testaméntum meum fidéle ipsi.
88:30 Et ponam in sǽculum sǽculi semen ejus: * et thronum ejus sicut dies cæli.
88:31 Si autem derelíquerint fílii ejus legem meam: * et in judíciis meis non ambuláverint:
88:32 Si justítias meas profanáverint: * et mandáta mea non custodíerint:
88:33 Visitábo in virga iniquitátes eórum: * et in verbéribus peccáta eórum.
88:34 Misericórdiam autem meam non dispérgam ab eo: * neque nocébo in veritáte mea:
88:35 Neque profanábo testaméntum meum: * et quæ procédunt de lábiis meis, non fáciam írrita.
88:36 Semel jurávi in sancto meo: Si David méntiar: * semen ejus in ætérnum manébit.
88:37 Et thronus ejus sicut sol in conspéctu meo, * et sicut luna perfécta in ætérnum: et testis in cælo fidélis.
88:39 Tu vero repulísti et despexísti: * distulísti Christum tuum.
88:40 Evertísti testaméntum servi tui: * profanásti in terra Sanctuárium ejus.
88:41 Destruxísti omnes sepes ejus: * posuísti firmaméntum ejus formídinem.
88:42 Diripuérunt eum omnes transeúntes viam: * factus est oppróbrium vicínis suis.
88:43 Exaltásti déxteram depriméntium eum: * lætificásti omnes inimícos ejus.
88:44 Avertísti adjutórium gládii ejus: * et non es auxiliátus ei in bello.
88:45 Destruxísti eum ab emundatióne: * et sedem ejus in terram collisísti.
88:46 Minorásti dies témporis ejus: * perfudísti eum confusióne.
88:47 Úsquequo, Dómine, avértis in finem: * exardéscet sicut ignis ira tua?
88:48 Memoráre quæ mea substántia: * numquid enim vane constituísti omnes fílios hóminum?
88:49 Quis est homo, qui vivet, et non vidébit mortem: * éruet ánimam suam de manu ínferi?
88:50 Ubi sunt misericórdiæ tuæ antíquæ, Dómine, * sicut jurásti David in veritáte tua?
88:51 Memor esto, Dómine, oppróbrii servórum tuórum * quod contínui in sinu meo multárum géntium.
88:52 Quod exprobravérunt inimíci tui, Dómine, * quod exprobravérunt commutatiónem Christi tui.
88:53 Benedíctus Dóminus in ætérnum: * fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Thabor et Hermon in nómine tuo exsultábunt: tuum brácchium cum poténtia.
Nocturn III.
Ant. Tabor and Hermon shall rejoice in thy Name. * Thou hast a mighty arm.
Salmo 88 [7]
88:1 As misericórdias do Senhor * cantarei eternamente.
88:2 De geração em geração * pela minha boca anunciarei a vossa verdade.
88:3 Porquanto dissestes: a misericórdia edificar-se-á eternamente nos céus: * a vossa verdade será preparada neles.
88:4 Fiz aliança com meus escolhidos, jurei a David meu servo: * conservarei eternamente a vossa descendência.
88:5 De geração em geração edificarei * o vosso trono.
88:6 Os céus declararão as vossas maravilhas, ó Senhor: * e também na igreja dos santos a vossa verdade.
88:7 Porque quem, nas nuvens, será igual ao Senhor: * e quem dos filhos de Deus, será semelhante a Deus?
88:8 A Deus, que é glorificado no conselho dos santos: * grande e terrível sobre todos os que estão à volta d’Ele.
88:9 Ó Senhor Deus dos exércitos, quem é semelhante a Vós? * Sois poderoso, ó Senhor, e a vossa verdade Vos rodeia.
88:10 Vós dominais sobre o poder do mar: * e amansas o movimento das suas ondas.
88:11 Vós humilhastes o soberbo, como a um ferido: * com a força de vosso braço desprezastes os vossos inimigos.
88:12 Vossos são os céus e vossa é a terra, Vós fundastes o mundo e tudo o que ele contém: * Vós criastes o aquilão e o mar.
88:13 O Tabor e o Hermon exultarão em vosso nome: * o vosso braço está cheio de poder.
88:14 Firmada seja a vossa mão e erga-se a vossa dextra: * justiça e julgamento são a base de vosso trono.
88:15 Misericórdia e verdade precedem a vossa face: * bem-aventurado o povo que se sabe alegrar.
88:16 Ó Senhor, eles caminharão à luz de vosso rosto e em vosso nome se regozijarão todo o dia: * e pela vossa justiça serão exaltados.
88:17 Porque Vós sois a glória da sua força: * e por vossa boa-vontade será exaltado o nosso poder.
88:18 Pois o Senhor tomou-nos por seus, * e o Santo de Israel é nosso rei.
88:19 Então falastes numa visão aos vossos santos e dissestes: * prestei o meu socorro ao poderoso e exaltei aquele que escolhi do meu povo.
88:20 Encontrei David, meu servo: * e com meu santo óleo o ungi.
88:21 Minha mão assisti-lo-á efectivamente: * e o meu braço fortificá-lo-á.
88:22 O inimigo em nada prevalecerá contra ele, * e o filho da iniquidade não poderá ofendê-lo.
88:23 Exterminarei de diante dele os seus inimigos: * e porei em fuga os que o odeiam.
88:24 Minha verdade e minha misericórdia serão com ele: * e no meu nome será exaltado o seu poder.
88:25 Estenderei a sua mão sobre o mar: * e a sua dextra sobre os rios.
88:26 Ele invocar-me-á, dizendo: Vós sois meu Pai: * meu Deus, e o suporte da minha salvação.
88:27 Eu o estabelecerei por primogénito, * o mais elevado entre os reis da terra.
88:28 Eternamente guardá-lo-á a minha misericórdia: * e a minha aliança com ele será estável.
88:29 Farei sua descendência pelos séculos: * e seu trono tanto como os dias do céu.
88:30 Se, contudo, seus filhos abandonarem a minha lei: * e não andarem nos meus preceitos:
88:31 Se violarem as minhas justiças: * e não guardarem os meus mandamentos:
88:32 Visitarei com vara as suas iniquidades: * e com açoites os seus pecados.
88:33 Porém, não retirarei dele a minha misericórdia: * nem lhe faltarei à verdade:
88:34 Nem violarei a minha aliança: * nem farei vãs as promessas saídas dos meus lábios.
88:35 Jurei uma vez pela minha santidade, não mentirei a David: * sua descendência permanecerá eternamente.
88:36 Seu trono será como o sol ante mim, * como a lua cheia para sempre e como testemunho fiel do céu.
88:37 Apesar disso Senhor, Vós rejeitastes e desprezastes: * repelistes vosso Cristo.
88:38 Anulastes a aliança feita com vosso servo: * lançastes por terra o seu santuário.
88:39 Destruístes todas suas sebes: * pusestes o medo nas suas fortalezas.
88:40 Saquearam-no todos os que passavam pelo caminho: * chegou a ser a desonra dos seus vizinhos.
88:41 Exaltastes a dextra dos que o humilhavam: * alegrastes todos seus inimigos.
88:42 Tirastes toda a força à sua espada: * e o não auxiliastes na guerra.
88:43 Aniquilastes o seu esplendor: * e derrubastes por terra o seu trono.
88:44 Abreviastes os dias do seu tempo: * cobriste-lo de confusão.
88:45 Até quando, Senhor, continuareis adverso até ao fim: * arderá como fogo a vossa ira?
88:46 Lembrai-Vos do que é a minha natureza: * porventura criastes em vão todos os filhos dos homens?
88:47 Que homem há, que viva sem jamais ver a morte: * que possa arrancar a sua alma do poder do inferno?
88:48 Onde estão as vossas antigas misericórdias, ó Senhor, * as quais na vossa verdade jurastes a David?
88:49 Lembrai-Vos, ó Senhor, a desonra de vossos servos * que guardo no meu peito de gentes numerosas.
88:50 Com que têm insultado os vossos inimigos, ó Senhor, * com que têm insultado a mudança de vosso Cristo.
88:51 Bendito seja o Senhor para sempre: * assim seja, assim seja.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Tabor and Hermon shall rejoice in thy Name. Thou hast a mighty arm.
Ant. Lux orta est * justo, et rectis corde lætítia.
Psalmus 96 [8]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu ejus: * justítia, et judícium corréctio sedis ejus.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos ejus.
96:4 Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli justítiam ejus: * et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, justi, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lux orta est justo, et rectis corde lætítia.
Ant. Light is sprung up for the righteous, * and gladness for the upright in heart.
Salmo 96 [8]
96:1 O Senhor é rei, a terra se exulte: * alegrem-se as muitas ilhas.
96:2 Nuvens e escuridão circuitam-n'O: * justiça e julgamento são os pilares do seu trono.
96:3 O fogo irá adiante d’Ele, * e abrasará em redor dos seus inimigos.
96:4 Seus relâmpagos iluminaram todo o mundo: * viu-os a terra e tremeu.
96:5 Os montes fundiram-se como cera ante o Senhor: * ante o Senhor de toda a terra.
96:6 Os céus anunciaram a sua justiça: * e todos os povos viram a sua glória.
96:7 Sejam confundidos todos os que adoram ídolos: * e os que nos seus simulacros se vangloriam.
96:8 Adorai o Senhor vós todos, ó seus anjos: * Sião ouviu-O e se alegrou.
96:9 As filhas de Judá exultaram-se, * por causa de vossos juízos, ó Senhor:
96:10 Porque Vós sois o altíssimo Senhor sobre toda a terra: * exaltadíssimo sois sobre todos os deuses.
96:11 Vós que amais o Senhor, odiai o mal: * o Senhor guarda as almas dos seus santos, livrá-los-á da mão do pecador.
96:12 Nasceu a luz para os justos, * e alegria para os rectos de coração.
96:13 Alegrai-vos, ó justos, no Senhor: * e celebrai a memória da sua santidade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Light is sprung up for the righteous, and gladness for the upright in heart.
Ant. Confessiónem * et decórem índuit, amíctus lúmine sicut vestiménto.
Psalmus 103 [9]
103:1 Bénedic, ánima mea, Dómino: * Dómine, Deus meus, magnificátus es veheménter.
103:1 Confessiónem, et decórem induísti: * amíctus lúmine sicut vestiménto:
103:2 Exténdens cælum sicut pellem: * qui tegis aquis superióra ejus.
103:3 Qui ponis nubem ascénsum tuum: * qui ámbulas super pennas ventórum.
103:4 Qui facis ángelos tuos, spíritus: * et minístros tuos ignem uréntem.
103:5 Qui fundásti terram super stabilitátem suam: * non inclinábitur in sǽculum sǽculi.
103:6 Abýssus, sicut vestiméntum, amíctus ejus: * super montes stabunt aquæ.
103:7 Ab increpatióne tua fúgient: * a voce tonítrui tui formidábunt.
103:8 Ascéndunt montes: et descéndunt campi * in locum, quem fundásti eis.
103:9 Términum posuísti, quem non transgrediéntur: * neque converténtur operíre terram.
103:10 Qui emíttis fontes in convállibus: * inter médium móntium pertransíbunt aquæ.
103:11 Potábunt omnes béstiæ agri: * exspectábunt ónagri in siti sua.
103:12 Super ea vólucres cæli habitábunt: * de médio petrárum dabunt voces.
103:13 Rigans montes de superióribus suis: * de fructu óperum tuórum satiábitur terra:
103:14 Prodúcens fænum juméntis, * et herbam servitúti hóminum:
103:14 Ut edúcas panem de terra: * et vinum lætíficet cor hóminis:
103:15 Ut exhílaret fáciem in óleo: * et panis cor hóminis confírmet.
103:16 Saturabúntur ligna campi, et cedri Líbani, quas plantávit: * illic pásseres nidificábunt.
103:17 Heródii domus dux est eórum: * montes excélsi cervis: petra refúgium herináciis.
103:19 Fecit lunam in témpora: * sol cognóvit occásum suum.
103:20 Posuísti ténebras, et facta est nox: * in ipsa pertransíbunt omnes béstiæ silvæ.
103:21 Cátuli leónum rugiéntes, ut rápiant, * et quǽrant a Deo escam sibi.
103:22 Ortus est sol, et congregáti sunt: * et in cubílibus suis collocabúntur.
103:23 Exíbit homo ad opus suum: * et ad operatiónem suam usque ad vésperum.
103:24 Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine! * ómnia in sapiéntia fecísti: impléta est terra possessióne tua.
103:25 Hoc mare magnum, et spatiósum mánibus: * illic reptília, quorum non est númerus.
103:26 Animália pusílla cum magnis: * illic naves pertransíbunt.
103:27 Draco iste, quem formásti ad illudéndum ei: * ómnia a te exspéctant ut des illis escam in témpore.
103:28 Dante te illis, cólligent: * aperiénte te manum tuam, ómnia implebúntur bonitáte.
103:29 Averténte autem te fáciem, turbabúntur: * áuferes spíritum eórum, et defícient, et in púlverem suum reverténtur.
103:30 Emíttes spíritum tuum, et creabúntur: * et renovábis fáciem terræ.
103:31 Sit glória Dómini in sǽculum: * lætábitur Dóminus in opéribus suis:
103:32 Qui réspicit terram, et facit eam trémere: * qui tangit montes, et fúmigant.
103:33 Cantábo Dómino in vita mea: * psallam Deo meo, quámdiu sum.
103:34 Jucúndum sit ei elóquium meum: * ego vero delectábor in Dómino.
103:35 Defíciant peccatóres a terra, et iníqui ita ut non sint: * bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Confessiónem et decórem índuit, amíctus lúmine sicut vestiménto.
Ant. He was clothed with honour and majesty, * covering Himself with light as with a garment.
Salmo 103 [9]
103:1 Bendiz o Senhor, ó minha alma: * ó Senhor meu Deus, Vos engrandecestes sumamente.
103:2 Com glória e majestade Vos revestistes: * como um traje coberto de luz.
103:3 Como a tenda, estendeis o céu: * que cobris de água a sua cobertura.
103:4 Que subis sobre as nuvens: * e sobre as asas dos ventos andeis.
103:5 Que fazeis os vossos anjos espíritos: * e que os vossos ministros sejam fogo ardente.
103:6 Que fundastes a terra sobre as suas bases: * ela se não desnivelará pelos séculos dos séculos.
103:7 O abysmo cinge-a como um traje: * as águas elevam-se acima das montanhas.
103:8 À vossa ameaça fugirão: * temerão à voz de vosso trovão.
103:9 Elevam-se as montanhas e os vales descem, * ao lugar que lhes estabelecestes.
103:10 Instituístes-lhes limites, que não ultrapassarão: * e não volverão a cobrir a terra.
103:11 Vós fazeis sair as fontes nos vales: * as águas passam por meio dos montes.
103:12 Todos os animais do campo beberão: * suspiram os asnos selvagens na sua sede.
103:13 Sobre elas habitam as aves do céu: * do meio dos rochedos, farão ouvir as suas vozes.
103:14 Regais os montes dos altos: * com o fruto de vossas obras a terra será saciada:
103:15 Feno produzis para os animais, * e plantas para uso dos homens:
103:16 Pão fazeis sair do seio da terra: * e vinho que alegra o coração do homem:
103:17 Azeite para espalhar a alegria sobre o rosto: * e pão para fortificar o coração.
103:18 Encher-se-ão de seiva as árvores do campo e os cedros do Líbano que plantou: * ali farão ninhos as aves.
103:19 A casa da cegonha lhes serve de guia: * os montes altos são refúgio dos veados e os penhascos dos ouriços.
103:20 Fez a lua para marcar os tempos: * o sol conhece o seu ocaso.
103:21 Espalhastes as trevas e a noite se fez: * vagueiam então todos os animais da selva.
103:22 Os leõezinhos rugem em busca da presa, * e pedem a Deus o seu sustento.
103:23 Desponta o sol e reúnem-se: * e vão esconder-se nos seus covis.
103:24 Sairá o homem para a sua obra: * e para os seus trabalhos até entardecer.
103:25 Quão magníficas são as vossas obras, ó Senhor! * Fizestes com sabedoria todas as cousas:a terra está cheia das vossas riquezas.
103:26 Este mar grande e de longos braços: * nele existem peixes sem número.
103:27 Animais pequenos e grandes: * por ele transitam os navios.
103:28 Lá brinca esse dragão que formastes: * todos esperam de Vós que lhes deis de comer a seu tempo.
103:29 Dando-lho Vós, eles o recolhem: * abrindo Vós vossa mão, todos se encherão de bens.
103:30 Mas, se apartardes o vosso rosto, turvar-se-ão: * tirar-lhes-eis o espírito, deixarão de ser e ao pó retornarão.
103:31 Enviareis o vosso espírito e serão criados: * e renovareis a face da terra.
103:32 Seja celebrada a glória do Senhor para sempre: * alegrar-se-á o Senhor nas suas obras:
103:33 Olha para a terra e tremer a faz: * toca os montes e eles fumegam.
103:34 Cantarei ao Senhor durante a minha vida: * cantarei hinos a meu Deus enquanto existir.
103:35 Sejam-Lhe agradáveis as minhas palavras: * quanto a mim, deleitar-me-ei no Senhor.
103:36 Desapareçam da terra os pecadores e os iníquos não mais existam: * bendiz o Senhor, ó minha alma.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. He was clothed with honour and majesty, covering Himself with light as with a garment.
℣. Magna est glória ejus in salutári tuo.
℟. Glóriam et magnum decórem impónes super eum.
℣. His glory is great in thy salvation.
℟. Honour and great majesty shalt Thou lay upon him.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May the Almighty and merciful Lord loose us from the bonds of our sins. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 17:1-9
In illo témpore: Assúmpsit Jesus Petrum, et Jacóbum, et Joánnem fratrem ejus, et duxit illos in montem excélsum seórsum: et transfigurátus est ante eos. Et réliqua.

Homilía sancti Joánnis Chrysóstomi
Homilia 57 in Matth., in init.
Quóniam multa de perículis, multa de passióne sua, multa de morte et de cæde discipulórum locútus est Dóminus, et áspera complúra atque árdua eis injúnxit; et illa quidem in præsénti vita, et jam imminébant; bona vero in spe et exspectatióne erant: ut puta, quia servárent ánimam suam, si pérderent eam; quia in glória Patris sui ventúrus sit, et prǽmia redditúrus: ut visu étiam certióres fáceret, et osténderet quidnam sit illa glória, cum qua ventúrus est, quantum cápere póterant in hac præsénti vita, illis osténdit eámque détegit, ne aut sua aut Dómini morte dóleant, et máxime Petrus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Vocávit nos Deus vocatióne sua sancta, secúndum grátiam suam, quæ manifestáta est nunc;
* Per illuminatiónem Salvatóris nostri Jesu Christi.
℣. Qui destrúxit mortem, illuminávit autem vitam in incorruptiónem.
℟. Per illuminatiónem Salvatóris nostri Jesu Christi.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Gospel's holy lection be our safety and protection. Amen.

Leitura 7
From the Holy Gospel according to Matthew
Matt 17:1-9
At that time: Jesus took Peter, and James, and John his brother, and brought them up into an high mountain apart, and was transfigured before them. And so on.

Homily by St. John Chrysostom (Patriarch of Constantinople)
57th on Matthew
Since the Lord had spoken much concerning dangers, much concerning His Own sufferings, much concerning death, and the killing of His disciples, and had laid upon them many hard and grievous things, and since all these were in this present life, and already hanging over them, whereas the good things were matter for hope and waiting as, for example, that whosoever should lose his life for His sake should find it, for that the Son of Man should come in the glory of His Father, and reward every man according to his works. Matth. xvi. 25, 27. Therefore, to assure them by their own eyes, and show them what the glory is wherein He will come, He manifested and unveiled it to them, as far as in this life they were able to grasp it, lest they and especially Peter should grieve over their own deaths, or the death of their Lord.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. God hath called us with an holy calling, according to His own grace, which is now made manifest;
* By the appearing of our Saviour Jesus Christ.
℣. Who hath abolished death, and brought life and immortality to light.
℟. By the appearing of our Saviour Jesus Christ.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 8
Et vide quid agit, cum de regno et de gehénna disserúerit. Nam in eo quod dixit: Qui ínvenit ánimam suam, perdet eam; et quicúmque perdet eam grátia mei, invéniet ipsam; et in eo quod ait: Reddet unicuíque secúndum ópera sua; et regnum et gehénnam designávit. Cum ígitur de utrísque disserúerit, regnum quidem ut óculis cernátur, concédit, gehénnam autem mínime; quóniam rudióribus atque ineptióribus illud necessárium fuísset, sed, cum illi probi essent ac perspicáces, satis fuit eos a melióribus confirmári. Hoc étiam multo magis ipsum decébat. Non tamen omníno illud prætermísit, sed et aliquándo atrocitátem gehénnæ quasi ante óculos propónit, véluti cum Lázari imáginem descrípsit, et ejus méminit qui denários centum repétiit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Deus, qui fecit de ténebris lumen splendéscere, illúxit in córdibus nostris
* Ad illuminatiónem sciéntiæ claritátis Dei, in fácie Jesu Christi.
℣. Exórtum est in ténebris lumen rectis corde, miséricors et miserátor, et justus.
℟. Ad illuminatiónem sciéntiæ claritátis Dei, in fácie Jesu Christi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ad illuminatiónem sciéntiæ claritátis Dei, in fácie Jesu Christi.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. God's most mighty strength alway be His people's staff and stay. Amen.

Leitura 8
Behold what He doth, when He treateth of heaven and hell. Where He saith Whosoever will save his life shall lose it, and whosoever will lose his life for My sake shall find it. And again He shall reward every man according to his works in these words He pointeth at heaven and hell. But although He speaketh concerning both, He giveth a glimpse of heaven only and not of hell. To see hell would have profited the brutish and stupid, but His disciples were upright and clear-sighted, and therefore for them it was enough to be strengthened by the better things. This was what suited Him the best. Yet He left not the other altogether undone. Sometimes He set the horrors of hell, as it were, before the eyes, as for instance in the parable of the rich man and Lazarus, and that of him who was fain to wring the hundred pence from his fellow-servant.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. God, Who commanded the light to shine out of darkness, hath shined in our hearts,
* To give the light of the knowledge of the glory of God, in the Face of Jesus Christ.
℣. Unto the upright there ariseth light in the darkness he is gracious and full of compassion, and righteous.
℟. To give the light of the knowledge of the glory of God, in the Face of Jesus Christ.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. To give the light of the knowledge of the glory of God, in the Face of Jesus Christ.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 9
Pro Ss. Xysto II Papa, Felicissimo et Agapito Martyribus
Xystus secúndus, Atheniénsis, ex philósopho Christi discípulus, in persecutióne Valeriáni accusátus quod públice Christum prædicáret, comprehénsus tráhitur in templum Martis, propósita ei capitáli pœna, nisi illi simulácro sacrificáret. Qua impietáte constantíssime recusáta, cum ad martýrium ducerétur, occurrénti sancto Lauréntio et dolénter in hunc modum interrogánti, Quo progréderis sine fílio, pater? quo, sacérdos sancte, sine minístro próperas? respóndit: Non ego te désero, fili, majóra te manent pro Christi fide certámina: post tríduum me sequéris, sacerdótem levíta; intérea, si quid in thesáuris habes, paupéribus distríbue. Eódem ígitur die interféctus est una cum Felicíssimo et Agapíto diáconis, Januário, Magno, Vincéntio et Stéphano subdiáconis; et in cœmetério Callísti sepúltus octávo Idus Augústi, céteri vero in cœmetério Prætextáti. Sedit menses úndecim, dies duódecim. Quo témpore hábuit ordinatiónem mense Decémbri, creátis presbýteris quátuor, diáconis septem, epíscopis duóbus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 9
For S. Xystus II Pope, Felicissimus and Agapitus, Martyrs
Xystus II. was an Athenian, who, from a philosopher, became a disciple of Christ. In the persecution under Valerian he was accused of openly preaching Christ, and was seized and haled to the temple of Mars, where he was given the choice of death or offering sacrifice to the idol. He firmly refused to commit that wickedness, and as he was being led away to seal his testimony, holy Lawrence ran up to him and in his grief said to him Father, whither goest thou without thy son Holy Priest, dost thou fare hence without a Deacon? Xystus answered him: I am not leaving thee, my son there awaiteth thee for Christ's truth a sterner wrestling than mine yet three days, and thou shalt follow me, the Deacon behind the Priest and in the meanwhile, if thou hast anything in the treasury, give it to the poor. Xystus was accordingly slain upon that day, and with him the Deacons Felicissimus and Agapitus, and the Subdeacons Januarius, Magnus, Vincent, and Stephen. He was buried in the cemetery of Callistus, and they in the cemetery of Praetextatus upon the 6th day of August, in the year of our Lord 258. He sat (in the throne of Peter) eleven months and twelve days. During that time he held one ordination in the month of December, wherein he made four Priests, seven Deacons, and two Bishops.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

Te Deum
Vos louvamos, ó Deus, e reconhecemos por Senhor. A Vós, ó Pai eterno, toda a terra adora.
Todos os Anjos, os céus e todas as Potestades, os Querubins e os Serafins clamam incessantemente:
Santo, Santo, Santo: Senhor, Deus dos exércitos.
Os céus e a terra estão cheios da majestade da vossa glória.
O coro glorioso dos Apóstolos, a falange venerável dos Profetas, e a ala dos Mártires, brilhante de alvura, cantam os vossos louvores.
A Santa Igreja confessa o vosso nome em toda a terra.: Ó Pai de infinita majestade! Ela adora o vosso Filho Unigénito e verdadeiro. E também o Espírito Paráclito.
Vós sois o Rei da glória, ó Cristo! Vós sois o Filho do Pai Eterno. Para salvar o homem, não hesitastes em viver no seio de uma Virgem.
Vós partistes as cadeias da morte e abristes o reino dos céus aos fiéis.
Vós estais assentado à dextra de Deus, na glória do Pai. Acreditamos que sois o Juiz, que há-de vir.
O seguinte verso diz-se de joelhos
Vos suplicamos, pois, queirais socorrer vossos servos, que resgatastes com vosso precioso Sangue:
Permiti que pertençam ao número dos Santos, que estão na glória.
Salvai o vosso povo, ó Senhor, e abençoai a vossa herança.
Guiai os vossos servos e elevai-os até à vida eterna.
Todos os dias procuramos louvar-Vos. E louvamos o vosso Nome no mundo e em todos os séculos dos séculos.
Dignai-Vos, ó Senhor, neste dia preservar-nos do pecado.
Tende piedade de nós, ó Senhor, tende piedade.
Que a vossa misericórdia desça sobre nós, conforme a esperança que em Vós depositamos.
Senhor, eu espero em Vós; nunca ficarei iludido.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui fídei sacraménta in Unigéniti tui gloriósa Transfiguratióne patrum testimónio roborásti, et adoptiónem filiórum perféctam, voce delápsa in nube lúcida, mirabíliter præsignásti: concéde propítius; ut ipsíus Regis glóriæ nos coherédes effícias, et ejúsdem glóriæ tríbuas esse consórtes.
Per eúmdem Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O God, Who, in the glorious Transfiguration of thine Only Begotten Son didst attest the mysteries of the Faith by the witness of the Fathers, and didst wonderfully signify by a voice out of a bright cloud, the adoption of sons, mercifully grant unto us to be made co-heirs with the very King of glory, and bestow upon us a partaking of His glory.
Pelo mesmo nosso Senhor Jesus Cristo, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help